Kuracja Scrotha głównie zalecana jest osobom o depresyjnych stanach lękowych, o słabym układzie odpornościowym i o zachwianiach koncentracji. Wymyślił ją Johann Scroth, który żył w latach 1800 – 1856 – czyli, jak widać, jest to rodzaj głodówki prozdrowotnej znany już od bardzo dawna i wciąż cieszący się dosyć dużą popularnością.
Kurację taką przeprowadza się w szpitalach, będąc pod obserwacją specjalistów, bowiem spadek masy ciała przy jednoczesnym braku ruchu (z powodu małej ilości kalorii przyjmowanej wraz z pożywieniem) jest dosyć duży i przeprowadzając ją na własną rękę, można sobie poważnie zaszkodzić.
Aby głodówka była skuteczna, należy przez dwa dni nic nie pić, a jeść tylko czerstwe bułki oraz suszone śliwki (długo przeżuwając). Następne dwa dni to dni o małej ilości płynów, a więc można spożywać niewielkie ilości rozgotowanej kaszy owsianej, jęczmiennej, perłowej, jaglanej, gryczanej lub ryżu, popijając możliwie małymi łykami ciepłym winem stołowym (nie więcej niż pół litra). Natomiast w kolejnych dwóch dniach z dużą ilością płynów ilość wina w żadnym wypadku nie może przekroczyć jednego litra. Ze względu właśnie na duże spożycie wina, wielu lekarzy jest przeciwnych tejże kuracji. Dieta ekstremalna, i jeśli przeprowadzana nieumiejętnie – również i niebezpieczna, ale pod okiem specjalisty z pewnością jest w stanie przynieść znakomite, szybkie efekty. Nie wiadomo jednak, jak są one trwałe, to znaczy – ile czasu utrzymuje się tę samą wagę, którą uzyskało się w wyniku tejże właśnie kuracji. Nie pojawiły się zbytnio informacje o możliwości pojawienia się efektu jo-jo, jednak nie można go wykluczyć. Oczywiście, dochodząc do normalnego trybu odżywiania, również koniecznie trzeba pozostawać pod kontrolą lekarską, ponieważ dochodzenie samotne może zakończyć się dla pacjenta tragicznie. Podczas trwania kuracji zabronione jest korzystanie z sauny ze względu na zagrożenie odwodnienia organizmu, natomiast bardzo przydatne są zimne okłady, mające na celu wywołać sztuczną gorączkę, która niszczy bakterie, przyśpiesza przemianę materii, powodując tym samym, że traci się dodatkowo na wadze.
Marta Akuszewska
